Het idee om eens een lange afstandswandeling te maken speelde al een tijdje in ons gezin. We houden van avontuur en wandelen, maar het kiezen van een geschikte locatie is altijd een uitdaging, gezien de overvloed aan prachtige plekken in Friesland. Op een zonnige zondagochtend, 28 januari, tijdens een ontspannen kop koffie aan de eetkamertafel, kwam het idee opnieuw ter sprake: waar zullen we vandaag gaan wandelen? Het weer was perfect en het was hoog tijd om met ons gezin op avontuur te gaan. Zo begon ons Pieterpad-avontuur!
We startten natuurlijk in Pieterburen met de etappe Pieterburen โ Winsum, een 12 kilometer lange tocht die veelbelovend klonk. Eenmaal in Pieterburen parkeerden we de auto en zochten we het startpunt op. Een wandelgids leek ons geen overbodige luxe, dus we maakten nog snel een stop bij het informatiepunt om de gids aan te schaffen. En daar gingen we, klaar voor het avontuur. Tijmen op zijn sneakers omdat hij vlak voor Pieterburen ontdekte dat zijn wandelschoenen nog in de keuken stonden (het moest ook eens een keer niet gebeuren…). Maar volgens de man bij het informatiepunt zou dat geen probleem moeten zijn tijdens deze 12 kilometer lange reis.
Dit was ook de eerste keer dat Floris in de Vaude draagrugzak meeging voor een lange wandeling. We kleedden hem dik aan met een warm pak over zijn kleren, comfortabele handschoenen en een dikke muts. Hoewel de zon heerlijk scheen, was het nog behoorlijk koud. Terwijl wij in beweging waren, zat de kleine man natuurlijk stil in de rugzak. Floris vermaakte zich onderweg prima, kijkend naar de omgeving en brabbelend. Hij wees naar bomen en andere dingen waarvan wij nog niet helemaal begrepen wat hij bedoelde. Af en toe wees hij liefkozend naar Susanne om zijn handje vast te houden. En uiteraard de snackjes mee onderweg; Maisstengels maken het leven van een dreumes een stuk aantrekkelijker.
Na ruim 9 kilometer merkten we dat het voor Floris wat zwaarder werd. Het was tijd om zijn benen te strekken en een schone luier aan te doen. Niet ideaal om dat buiten te doen in januari in Nederland… Gelukkig kwamen we op dat moment aan bij Op Maarhuizen, een perfecte plek voor een drankje en voor Floris om even te spelen in het keukentje (nog zoโn favorietje van de kleine man). Na een schone luier alles weer ingepakt en de route vervolgd, nog een kilometer of drie te gaan.
We merkten dat Floris moe werd, maar nog niet helemaal zijn draai kon vinden om te slapen. Dus zongen we, zoals we thuis ook wel eens doen, “slaap kindje slaap” op repeat. En ja hoor, langzaam vielen zijn oogjes dicht. Bij aankomst in Winsum liepen we direct naar de bushalte om ervoor te zorgen dat we de bus niet zouden missen. Dit tot lichte teleurstelling van Tijmen, want de etappe was nog niet helemaal af. Maar het was een prachtige plek om te starten met etappe 2! ๐
